อ่านละคร มนต์รักตลาดสด ตอนที่ 28 วันที่ 3 พ.ย. 55

อ่านละคร มนต์รักตลาดสด ตอนที่ 28 วันที่ 3 พ.ย. 55

“อ้าว...ได้ข่าวว่าแกจะเปิดแผงขายของเหรอวะ”
“อย่าเรียกแบบนั้นเลย เขาแค่จ้างฉันไปขายให้ ฉันไม่ได้เป็นเจ้าของอะไรหรอก”
“แต่อย่างน้อย แกก็ได้ใกล้เข้าความฝันไปอีกขั้นแล้วไม่ใช่เหรอ”
ดวงงงๆ
“ความฝันอะไรวะ”
“ก็ตอนเด็กๆ แกเคยบอกว่า แค่มีแผงขายของในตลาดได้ ก็ใจจะแย่แล้ว”
ดวงยิ้มๆ
“เออ นั่นสินะ”

“เฮ้ยดวง ระหว่างความรักกับความฝัน แกเลือกอะไรวะ”
“ทำไมถามแบบนั้น...มันไม่เห็นจำเป็นต้องเลือกเลย”
“มันก็มีบางทีที่ต้องเลือกนะ”
“อย่างเช่น...”
“ถ้าสมมติคนๆนึงที่มีทีท่าว่าอาจจะชอบฉันแล้ว แต่เธอคนนั้นเขาฝันอยากเป็นดารา แล้วอยู่ๆเขาก็กำลังจะได้เป็นเหมือนที่ฝันแล้ว เขาจะมาชอบฉันทำไมวะ แกดูฉันสิ”
ดวงปลอบใจเพื่อน
“อย่าเพิ่งคิดมาก...เคยได้ยินมั้ย ความกลัวเกิดเพราะเราคิดไปเอง ดังนั้นอย่าเพิ่งคิดอะไรเว้ย...”

ซันถอนหายใจกลุ้มใจ
ค่ำนั้น ดวงกลับมาที่ห้อง พบต่างหูวางอยู่บนโต๊ะ เขาสงสัย หยิบข้างที่เขาเอามาจากหนูดีออกจากกระเป๋า หยิบมันมาคู่กัน ถอนหายใจ...

สายมุกอารมณ์ไม่ดีนักค้นหาของในลิ้นชัก แล้วก็พบรูปที่เธอถ่ายคู่กับหนูดี แล้วก็เกิดหมั่นไส้ขึ้นมา
“ไม่ต้องยิ้มเลยนะ ใครก็รู้ว่าฉันสวยกว่าตั้งเยอะ ชิ”
สายมุกคว่ำรูป ไม่สบอารมณ์

สายวันใหม่...ดวงกำลังดูแลต้นไม้ใบหญ้าอยู่ที่สนามหน้าบ้าน สายมุกเดินออกมา งอน ทำไมสนใจ เดินไปที่รถ พะวงเดินมาทักทายตามประสา ดวงแอบเหลือบมอง
“คุณมุกจะไปไหนแต่เช้าคะนั่น”
“ไปตลาด จะซื้อของมาทำกับข้าว...กินเอง”
สายมุกแอบๆเน้นเสียงให้ดวงได้ยิน
“ถ้าคุณมุกทำ ก็ต้องกินเองอยู่แล้วค่ะ”
“อะไรพะวง ว่ามุกทำไม่อร่อยเหรอ”
“เปล่าค่ะ เปล่า...แหม ดูอารมณ์ไม่ดีแต่เช้าเชียวนะคะ”
“ใครว่าอารมณ์ไม่ดี อารมณ์ดีจะตาย อารมณ์ดีมากเลยเนี่ย”
สายมุกฮัมเพลงประกอบ พะวงมองๆ
“ค่ะ อารมณ์ดีก็อารมณ์ดี แล้วนี่ทำไมไม่ให้เด็กมันไปซื้อของให้ละคะ ทำไมต้องไปเองด้วย”
“เบื่อหน้าคน ไม่อยากอยู่บ้าน”
“อ้าว...แล้วก็บอกอารมณ์ดี”
“เอ๊ะ จะมาจับผิดมุกทำไมเนี่ย”
“ค่ะๆ คุณมุกไปเถอะค่ะ”
“มุกจะไปคนเดียว...ไม่ต้องให้ใครติดรถไปด้วยทั้งนั้นนะ ถ้าใครอยากไป ก็ให้เดินไปเอง”
พะวงงงๆ
“ยังไม่ได้พูดอะไรเลยค่ะ”
“นั่นแหละ บอกไว้”
สายมุกขึ้นรถทำเชิดไม่หันไปมองดวง ดวงแอบมองไม่ได้แสดงทีท่าใดๆ สายมุกขับรถออกไป พะวงหันมองดวง
“แล้วนี่ไม่ไปทำงานที่ตลาดรึไง”
“กำลังจะไปครับ”
พะวงพยักหน้ารับทราบ ดวงจัดแจงเก็บอุปกรณ์ทำสวนเรียบร้อย เตรียมออกไป

สายมุกขับรถมา รถมีอาการแปลกๆ หญิงสาวจอดเข้าข้างทาง
“อย่าบอกนะ...ว่า...”
สายมุกรีบลงจากรถมาดูที่ล้อรถ เห็นยางแบนแต๊ดแต๋
“เออ ให้มันได้แบบนี้สิ ทำไมซวยอย่างงี้เนี่ย”
หญิงสาวหยิบมือถือจะโทรตามช่าง แบตมือถือก็มาหมดซะงั้น
“อ้าวเฮ้ย...ทีตอนแชทละไม่หมด มาหมดตอนเดือดร้อนงี้”
สายมุกมองใครแถวนั้นก็ไม่มีเลย เธอเลยเปิดกระโปรงหลัง พยายามเอายางอะไหล่ออกมาอย่างทุลักทุเล ดวงก็เดินมาถึงตรงนั้นพอดี ชายหนุ่มเข้าไปถามอย่างเป็นห่วง
“รถเสียเหรอครับ”
สายมุกประชดประชัน
“ไม่เสียหรอก ขับฉิวเลย นี่จอดมาถอดยางเล่นอยู่”
“ยางรั่วเหรอครับ”
สายมุกประชดอีก
“ไม่ได้รั่ว แค่กลัวยางอะไหล่น้อยใจ เลยเอามาเปลี่ยนเล่นๆไปงั้น”
ดวงถอนใจ
“ตกลงว่าเราจะไม่คุยกันดีๆใช่มั้ยครับ”
สายมุกหน้าตากวนๆ
“ฉันคุยไม่ดียังไง ฉันพูดคำหยาบเหรอ ก็เปล่านี่”
“คุณประชดผมตลอดเวลา”
“ไม่ได้ประชด ประชดตรงไหน”
“โอเค ไม่ได้ประชด...แปลว่ารถคุณสบายดีนะ ผมไปล่ะ”
สายมุกรีบคว้าแขนดวงไว้
“เฮ้ย...จะไปจริงๆเหรอ ฉันเป็นผู้หญิงตัวคนเดียวนะ”
ดวงมองหน้า
“นึกว่าจะเก่ง”
สายมุกมองดวงอ้อนวอน หมดฟอร์ม

แหวววิ่งหน้าตาตื่น ดีใจมาก มาหาซันที่แผงไข่
“แก แก แก”
“อะไร ทำไมต้องโวยวายขนาดนี้ด้วย”
“แก...ฉันโทรไปที่เบอร์ผู้จัดการดาราคนนั้นแล้วล่ะ”
ซันเบื่อที่เป็นเรื่องนี้
“แล้วเขาว่าไง”
“เขาจะชวนฉันไปเทสหน้าก้อง แก...ฉันจะได้เป็นดาราแล้ว”
“ทำเป็นดีใจไป เขาไม่รับเลือกแล้วจะจ๋อย”
“ความหวังน่ะ รู้จักมั้ย...ไม่รู้ล่ะ ยังไงแกก็ต้องไปเป็นเพื่อนฉัน ไปเทศหน้ากล้องวันนี้”
ซันถอนหายใจท้อๆกับพฤติกรรมของแหววที่ทำให้เขาลำบากใจ

ดวงเปลี่ยนยางให้สายมุกพร้อมกับสอนไปด้วย สายมุกไม่ค่อยสนใจนัก
“ก่อนอื่นๆ คุณเอาแม่แรงใส่ไปตรงนี้ แล้วก็หมุนแบบนี้ ไหนลองทำซิ”
“โอ๊ย ทำไมฉันต้องทำด้วยล่ะ คุณก็ทำไปสิ”
“แล้วถ้าเผื่อวันหลังคุณไปรถเสียคนเดียว แล้วไม่มีผมจะทำยังไง”
“ก็โทรเรียกช่าง”
“แล้ววันนี้คุณโทรได้มั้ยล่ะ”
สายมุกไม่เต็มใจนัก แต่ก็มาหมุนแม่แรงตามที่ดวงสั่ง
“มันหมุนยากนะเนี่ย แรงฉันก็มีแค่นี้เนี่ย”
ดวงเอามือตนไปจับช่วยสายมุกหมุน
“ออกแรงหน่อยสิ คุณไม่เต็มใจทำเลย”
สายมุกแอบอมยิ้มที่เขาจับมือเธอ แต่ดวงไม่ได้คิดอะไร
“ผมทำอะไรตลกรึไง”
สายมุกอมยิ้ม
“เปล่า”
“ทีนี้ พอแม่แรงมันยกรถขึ้นแล้วเนี่ย คุณก็เอาประแจนี่มาถอดน็อตที่อยู่ตามล้อ แบบนี้”
ดวงทำตัวอย่างวิธีใช้ประแจให้สายมุก
“อ่ะคุณลองทำบ้าง”
สายมุกลองทำ ไม่มีแรงพอจะหมุนได้
“มันแข็งขนาดนี้ แรงฉันคนเดียวจะไปหมุนไหวได้ยังไง”
“ไม่ไหว คุณก็ใช้เท้าเลย ทิ้งน้ำหนักลงไปเลย”
สายมุกยืนเอาเท้าเหยียบประแจ แต่แล้วก็เซล้ม ดวงเข้ามาประคอง ทั้งคู่มองตากันซึ้งในภวังค์ แต่แล้วดวงก็ได้สติปล่อยสายมุก ต่างคนต่างเขิน
“เห็นมะ ของแบบนี้ทำคนเดียวได้ที่ไหน”
ดวงหาเครื่องมืออย่างอื่นหยิบมาถอดล้อให้เสร็จ แก้เขิน

ซันแต่งตัวหล่อจะออกไปกับแหววที่แต่งตัวเตรียมเทสหน้ากล้อง อาซ้งมายืนประจำที่แผงไข่แทน
“นี่จะไปไหนกันละเนี่ย”
แหววยิ้มกว้าง
“ไปเป็นดาราจ้ะ”
อาซ้งขำๆ
“แหมๆ ขอให้จริงเถ๊อะ ชีวิตนี้ฉันจะได้ไปคุยได้ว่ารู้จักดาราซักคน”
ซันถอนใจ
“อย่าไปฟังไอ้แหววมันมากพ่อ มันเพ้อ”
แหววค้อน
“แกนี่ ดับฝันจริงๆ”
“โทษทีนะพ่อต้องให้พ่อมาเฝ้าร้านน่ะ ไม่เป็นไรหรอกเนอะ ทำงานซะบ้างเราน่ะ”
“เออ ฉันจะทำงานทดแทนบุญคุณแกเอง ไม่ต้องห่วงหรอก”
ซันยิ้ม
“ดีมาก ไปนะพ่อนะ”
“ไปนะจ้ะลุง อวยพรให้หนูทีสิ”
อาซ้งอวยพร
“ไม่เด่นไม่ดังจะไม่หันหลังกลับไป”
แหววยกมือพนมท่วมหัว
“สาธุ”
ซันมองหน้าแหวว
“นี่แกถือว่าเป็นคำอวยพรด้วยเหรอน่ะ”
“อย่ามายุ่งน่า”
ซันกับแหววพากันเดินออกไป อาซ้งเฝ้าแผงไข่อยู่ถนอมเดินเข้ามาอีกทาง
“ซื้อไข่หน่อยจ้ะ”
“เอาขนาดไหนดี มีให้เลือกหลายราคานะ”
“ฉันกินคนเดียวน่ะ เลือกให้ทีเถอะพ่อ”
อาซ้งหยิบไข่ให้
“ได้ ๆ เอาขนาดนี้ก็แล้วกันนะ กำลังพอดี”
ถนอมรับมา
“ขอบใจจ้ะ”
“นี่เป็นใครมาจากไหนเนี่ย ไม่เคยเห็นหน้าค่าตามาก่อน”
“พอดีแวะมาทำธุระแถวนี้น่ะ”
“คงไม่ได้มา...ตามหาของใช่มั้ย”
อาซ้งนึกถึงกระเป๋าสตางค์ที่ดวงฝากไว้บอกมีคนทำตก และนึกถึงรูปด้านในที่เป็นรูปดวงตอนเด็กๆ ถนอมชะงัก
“ของ”
“ไม่ได้มาหาก็ไม่เป็นไร ฉันก็ไม่ได้อยากให้เรื่องอะไรมันใหญ่โตเหมือนกัน”

ถนอมไม่ค่อยเข้าใจที่ซ้งพูดเท่าไหร่นัก
ดวงเปลี่ยนยางให้สายมุกจนเสร็จ
“จำได้มั่งมั้ยเนี่ยที่สอนไปน่ะ”
สายมุกส่ายหน้า
“ไม่ได้”
“ก็ไม่ตั้งใจฟัง แล้วนี่เวลาไปยางแตกคนเดียวขึ้นมาอีกจะทำยังไง”
“ก็คุณไง”
“ผมไม่ได้อยู่กับคุณตลอดเวลาหรอกนะ”
“จะไปอยู่กับหนูดีใช่มั้ยล่ะ”
ดวงมองสายมุกไม่เถียงอะไร
“ทำไมไม่แก้ตัวล่ะ พูดอะไรซักอย่างสิ”
“ไม่จำเป็นนี่...อธิบายยังไงคุณก็เข้าใจในแบบของคุณอยู่ดี”
“แล้วจะให้ฉันเข้าใจว่าอะไร คุณน่ะให้ตุ้มหูฉันแล้วก็ให้หนูดีด้วย คนที่ทำแบบนี้ มีแต่พวก...”
สายมุกเห็นดวงใส่ต่างหูทั้งสองข้างครบ ก็ชะงักไป
“พวกอะไรครับ”
“ตุ้มหูสวยดีนะ แหะ แหะ ฉันว่าฉันเอายางไปปะดีกว่า”
สายมุกเขินๆที่เหมือนตัวเองจะเข้าใจผิด...ริมถนนอีกฝั่ง โอมจอดรถอ่านหนังสือพิมพ์อยู่ไม่ทันได้สังเกต นักเลงเดินถือดอกไม้ช่อใหญ่มาให้
“นายครับ ดอกไม้สำหรับคุณมุกได้แล้วครับ”
“เออ...ได้แล้วก็รีบไปสิ”
นักเลงหันไปเห็นอีกฝั่งถนนพอดี เป็นภาพสายมุกขึ้นรถ ดวงเปิดประตูให้ สายมุกเข้าไปนั่ง
“นายครับ ดูนั่นสิครับ”
“อะไรอีกล่ะ แกนี่มันเรื่องเยอะจริงๆ”
โอมพักจากหนังสือพิมพ์ดูตามที่นักเลงบอก

สายมุกเห็นหน้าดวงเปื้อน
“นี่จะไปตลาดด้วยสภาพนี้น่ะเหรอ”
“ทำไมเหรอ”
“หน้าเลอะเทอะไปหมดแล้ว”
ดวงเอามือตนเช็ด มือที่เปื้อนก็ยิ่งเปื้อนไปใหญ่ สายมุกรีบห้าม
“พอเลย ฉันจัดการเอง”
สายมุกหยิบทิชชู่มาเช็ดให้
“เรื่องแค่นี้ ผมทำเองก็ได้”
“ฉันต้องพูดต่างหากว่าเรื่องแค่นี้ฉันทำได้ แต่ถ้าเรื่องใหญ่ขนาดเปลี่ยนยาง ให้เป็นหน้าที่คุณก็แล้วกัน”
ดวงกับสายมุกส่งยิ้มให้กัน สายมุกขึ้นไปนั่งบนรถ ดวงปิดประตูให้ โดยไม่รู้เลยว่าอีกฝั่งหนึ่งโอมและนักเลงมองอยู่ด้วยความแค้น

นักเลงจอดรถที่ตลาด โอมลงมาจากรถด้วยความโกรธ เขวี้ยงดอกไม้ที่ซื้อให้สายมุกลงพื้น เอาเท้าเหยียบขยี้ๆ
“ไอ้ดวงนี่มันอยากตายนักใช่มั้ย”
“คราวนี้จะเอามันถึงตายเลยเหรอครับ”
ถนอมเดินผ่านมาบริเวณนั้นพอดี ได้ยินสิ่งที่โอมกับนักเลงคุยกันก็แอบฟัง
“ฉันเตือนมันมากี่ครั้ง มันเคยฟังฉันมั้ย นี่แปลว่ามันไม่เคยเกรงกลัวฉันแม้แต่นิดเดียว”
“ก็เลยต้องเล่นงานมันแบบรุนแรงเลยใช่มั้ยนาย”
“แกเตรียมหาคนให้พร้อมเลยนะ คราวนี้ ถ้าไอ้ดวงไม่ตาย ก็ต้องปางตายล่ะ”
“แล้วคุณมุกละครับ”
“มุกก็เหมือนกัน...ขนาดขู่ไปขนาดนั้นว่าจะบอกคุณนายสร้อยเพชร เรื่องเงินมุกให้มันยืมตั้งหลักแสน ก็ยังทำแบบนี้อีก คงคิดว่าฉันพูดเล่นกันซะละมั้งคนพวกนี้”
“นายจะเล่นคุณมุกปางตายด้วยเหรอครับ”
โอมตวาดทันที
“แกจะบ้ารึไง ฉันแค่บอกคุณนายสร้อยเพชรเรื่องเงิน แค่นั้นก็เรื่องใหญ่พอละ”
นักเลงยิ้มชื่นชม
“นายนี่มันชั่วถึงใจจริงๆ”
ถนอมที่แอบฟังอยู่ตกใจที่ดวงจะโดนทำร้าย และขณะที่แอบฟังอยู่นั้น ถนอมดันไปชนเอาปี๊บที่ตั้งอยู่ตรงนั้น ร่วงกราวเสียงดัง นักเลงกับโอมหันไปมองตามเสียง ถนอมตกใจ
“มีคนแอบฟังครับนาย”
“รีบตามไปจับมันสิ”
ถนอมรีบวิ่งหนีเข้าไปในตลาด นักเลงวิ่งตามไป...ถนอมหนีเข้ามาในตลาดมองหาที่หลบ เจอกับดวงพอดี
“อ้าวคุณ...”
ถนอมยิ้มๆให้ดวง หันหลังระแวง
“เออ...วันนั้นคุณทำกระเป๋าสตางค์ร่วงไว้ ผมเก็บไว้ให้นะครับ เดี๋ยวผมจะพาคุณไปเอา”
ถนอมร้อนใจ
“เอาไว้วันหลังเถอะ”
“ร้านที่ผมฝากไว้อยู่แค่ตรงนี้เองครับ”
“เอ่อ...”
ถนอมหันรีหันขวาง กลัวนักเลงตามมา
“ตามผมมาเลยครับ”
ดวงเดินนำถนอมไปแผงไข่...ถนอมเดินตามดวงมาถึงแผงไข่แต่ไม่มีใครอยู่ ดวงตะโกนเรียก
“อาซ้ง...ซัน”
“เธอต้องสัญญากับฉันนะ ว่าเธอต้องระวังตัวให้มาก”
“ระวังตัว เรื่องอะไรเหรอครับ”
“สัญญาก่อนสิ”
“ครับ”

อ่านละคร มนต์รักตลาดสด ตอนที่ 28 วันที่ 3 พ.ย. 55

ละครเรื่อง มนต์รักตลาดสด บทประพันธ์โดย : วาทินีย์ โอฬาร์กร
ละครเรื่อง มนต์รักตลาดสด บทโทรทัศน์โดย : วาทินีย์ โอฬาร์กร / พิง ลำพระเพลิง
ละครเรื่อง มนต์รักตลาดสด กำกับการแสดงโดย: พิง ลำพระเพลิง
ละครเรื่อง มนต์รักตลาดสด ออกอากาศทุกวันจันทร์-วันพุธ เวลา 07.30/11.00/20.00 น.
ละครเรื่อง มนต์รักตลาดสด ออกอากาศวันแรกเริ่มมวันพุธที่ 12 กันยายน 2555 ทางช่อง 8
ที่มา manager.co.th